فرو منگنز

منگنز یك عنصر اكسیژن زدا است. در مذاب آهن، منگنز با اكسیژن تركیب شده و MnO تشكیل می دهد و این واكنش درصد اكسیژن را تا حدی می كاهد. اما این عنصر در مقایسه با عناصر اكسیژن زدای قوی مثلAl,Si  ضعیف بوده و به عنوان یك اكسیژن زدا كاربرد ندارد. آنچه كه در فولاد های خوش تراش مهم است، تمایل منگنز به تر كیب با گوگرد است و تولید سولفید منگنز است. MnS تشكیل شده در مذاب سعی دارد وارد سرباره شود. در حالت جامد، MnS  موجود در ریز ساختار حلالیت كمی داشته و آخال های غیر فلزی را ایجاد می كند. با حذف MnS در هنگام ذوب و انتقال آن به سرباره، منگنز قادر است خطر سرخ شكنندگی را بكاهد. و نیز با انتقال دماغه منحنی TTT به سمت راست، باعث كاهش سرعت سرد كردن برای رسیدن به ساختار مارتنزیت شده و سختی پذیری را افزایش می دهد. میزان اضافی منگنز با كربن واكنش می دهد و كاربید منگنز Mn3C بوجود می آید. منگنز در تمامی انواع فولاد های كربنی و كم آلیاژی و نیز در جوشكاری به عنوان مواد پركننده بكار می رود. در فولاد های زنگ نزن، منگنز داكتیلیتی در حالت گرم را بهبود می دهد.